soğonçok

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

soğonçok

topuk, pençe (hayvan ayağı); soğonçoğu kanabağan ayal: harf.: topuğu kanamamış olan kadın); soğonçoğun kanabay, körhödüm perzent balanı: folk. topuğum kamadı, ve çocuk doğurmadım.

Son arananlar:

• boriqmoq,
• dykyn,
• gabsama,
• hısım,
• yanbız,
• çıxarış,
• adətkərdə,
• göbək,
• Bergen,
• ağmak,
• ýeri,
• känelme,
• medenileşmek,
• bölüm,
• firmly,
• abstraction,
• üşik,
• ölsuw,
• Ərəb,
• catharsis,
• yoxlamaq,
• soğonçok