soğonçok

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

soğonçok

topuk, pençe (hayvan ayağı); soğonçoğu kanabağan ayal: harf.: topuğu kanamamış olan kadın); soğonçoğun kanabay, körhödüm perzent balanı: folk. topuğum kamadı, ve çocuk doğurmadım.

Son arananlar:

• TON,
• uydurukça,
• atmosfer,
• törük,
• vilka,
• kümön,
• usanmaq,
• yondirmoq,
• kaçak,
• bağam,
• Her,
• köjemek,
• savash,
• Satqın,
• örkən,
• ötgen,
• şakayık,
• oşondo,
• enter,
• tuom,
• japa,
• soğonçok