mukemmel

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mukemmel

a. Mükemmel, eksiksiz, tam. U töt tilni mukemmel bilidu – O dört dili mükemml bilir.

Son arananlar:

• yazman,
• şıjık,
• ishal,
• aşılamaq,
• meraksız,
• cezaevi,
• çalın,
• shirinlik,
• orçalav,
• honour,
• hurşyt,
• leninçil,
• ses,
• vuzuh,
• tumuchuq,
• asurmak,
• mebzul,
• renç,
• nalat,
• ay,
• urmaq,
• mukemmel