mukemmel

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mukemmel

a. Mükemmel, eksiksiz, tam. U töt tilni mukemmel bilidu – O dört dili mükemml bilir.

Son arananlar:

• qilche,
• yeteñ,
• ayron,
• Rupor,
• kirin,
• pillar,
• bürüncek,
• çekirtge,
• ruin,
• süngər,
• kert,
• Alçak,
• amoeba,
• çiftçilik,
• saniye,
• gölgeli,
• kəbinli,
• oçoğoy,
• xaraktər,
• BEYE,
• Hakan,
• mukemmel