mukemmel
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
mukemmel
a. Mükemmel, eksiksiz, tam. U töt tilni mukemmel bilidu – O dört dili mükemml bilir.
Son arananlar:
- seyid,
- sırıçga,
- dissertation,
- acknowledged,
- seyit,
- july,
- ündeshmek,
- egret,
- serai,
- yönekey,
- nagan,
- nihai,
- arbaş,
- bulamaq,
- theater,
- yapışıqsız,
- acıramak,
- kağızlaşma,
- yılbaşı,
- apocalypse,
- Asar,
- mukemmel