çekirtge

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çekirtge

at. Ganatlylar toparyndan bolup, jyrryldyly ses bilen towusýan, uçýan, oba hojalygyna zyýanly mör-möjek.

Son arananlar:

• gilənar,
• Sakır,
• bi,
• pida,
• blöf,
• Xoja,
• Baýtal,
• cayılıv,
• arka,,
• telin,
• Pusht,
• çığarma,
• debirez,
• törük,
• zülali,
• viyadük,
• koruv,
• vain,
• Dikey,
• zehnli,
• Caramazan,
• çekirtge