kumğan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kumğan

1. su kaynatmak için madenî çaydanlık; 2. ibrik.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kumğan

ibrik. Cez ~: pirinç ibrik, bağır ~: bakır ibrik, baçxa ~: bahçe ibriği,

Son arananlar:

• obrez,
• surah,
• kalaç,
• Virgül,
• takal,
• äsgermek,
• çömçəbalığı,
• elbet,
• badışa,
• çekirge,
• placenta,
• defend,
• Kâdir,
• İşanan,
• kesinti,
• törədilmə,
• şunlar,
• ümumxalq,
• mushak,
• dilcik,
• yalquzaq,
• kumğan