malgar
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
malgar
bk. Malkar.
Son arananlar:
- Dirsek,
- nür,
- hıre,
- şikâyet,
- ketek,
- emekli,
- calbırak,
- topraksız,
- sanjak,
- OKUL,
- fikirsiz,
- direk,
- Çəng,
- ejik,
- merdum,
- Fay,
- keleçilik,
- negü,
- garry,
- sümsük,
- erka,
- malgar