malgar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

malgar

bk. Malkar.

Son arananlar:

• Kelmek,
• yasıç,
• erklemek,
• fıkra,
• ötümli,
• rabot,
• Yumurta,
• mundarija,
• guguk,
• gargyşly,
• ucuzca,
• məxmər,
• qaysarlanmoq,
• ýama,
• -kam,
• qoduqlama,
• sepulture,
• vekil,
• çıyratma,
• yetimcha,
• immolate,
• malgar