keleçilik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keleçilik

elçilik, dünürcülük, aracılık, temsilcilik. ~ge barıv: dünürcülüğe gitme, arada ~ cürütüv: arada aracılık tesis etme, arada elçilik tesis etme.

Son arananlar:

• opulence,
• Takıldak,
• imletmek,
• paya,
• çevre,
• ihlAl,
• sewmek,
• çotor,
• yérmek,
• bekrek,
• Sətəlcəm,
• neet,
• yokar,
• sohta,
• ýugurmak,
• tokuz,
• argaçlamak,
• aylana çevre,
• kürüşkö,
• çerviş,
• qoyma,
• keleçilik