ejik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ejik

at. Kökünden derman taýýarlanýan ýasy ýaprakly dik ösýän dag ösümligi.
 ‣Ejik ýaly semiz, eti-gany ýerinde (ýüz hakda). Onuň ejik ýaly ýüzi bar, aladasy bara meňzänok.

Son arananlar:

• dalğa,
• pagsa,
• kıyşık,
• ötsüz,
• dibaçə,
• dörd,
• aslan,
• karap,
• oslaýyş,
• azmunche,
• kuşkulanmak,
• ýekeje,
• kırışmak,
• tangırdamak,
• taxlit,
• gandal,
• ýelpeselenmek,
• tarvaymoq,
• taraz,
• saýlan,
• aygap,
• ejik