Pelek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
pelek
at. 1. k.d. Gök, asman. Pil burnun pelege tutar (Magtymguly) 2. Ykbal, täleý. Almany göge zyň, ýere düşýänçä ýa pelek (Nakyl).
‣Pelek tutmak (urmak) işiň gaýtmak, şowsuzlyga, betbagtçylyga uçramak. Indi saňa ne pelek urdy (G. Muhtarow, G. Seýitliýew).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
pelek
I a. 1. Gök, gökyüzü 2. Kader, alın yazısı. Pelekning tetürligi – Kaderin aksiliği.
II bk. pélek.