cankılıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cankılıç

alaimi sema, ebemkuşağı, gökkuşağı.

Son arananlar:

• oxsunmak,
• Qiliq,
• salça,
• tunar,
• qamchigül,
• baxan,
• eşlik,
• düşürtmək,
• galiba,
• inçelik,
• nayrangboz,
• külah,
• körünç,
• mizoj,
• bench,
• recast,
• İstek,
• tiftik,
• bərpaedici,
• kater,
• anakonda,
• cankılıç