kıçırmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıçırmak
bağırmak, seslenmek, ünlemek, çığlık atmak, haykırmak; okumak, ötmek. Koduçu kıçıradı: tellal sesleniyor, Satanay kıçırıp cıladı: Satenay çığlık atarak ağladı, kıçırıp turma: bağırıp durma, tavuşuğuznu eşitdirirge izley esegiz taymazdan kıçırığız: sesinizi duyurmak istiyorsanız durmadan haykırınız, kodu ~: tellal bağırmak, bağırarak ilan etmek, bagaça kıçırma: çakal gibi bağırma; ertden azan kıçıradı: sabah ezanı okunuyor, azan ~: ezan okumak, gugurukla kıçıradıla: horozlar ötüyorlar.