ilişan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ilişan

(malk.) bk. ışan.

Son arananlar:

• bayakta,
• çey,
• qum,
• İxcham,
• başıpozuq,
• bakça,
• saldır,
• qulancar,
• şıñk,
• bədxahlıq,
• ceñil,
• gali,
• oylandırmak,
• river,
• frikativ,
• gaflet,
• yurist,
• görelibakaly,
• geçgin,
• əknaf,
• nikbin,
• ilişan