kurman
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kurman
a. kurban, kurban kesme; kurman kıl-: kurban etmek; kurman çal- : kurban kesmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kurman
kurban. ~ bayram: kurban bayramı, ~ kesiv: kurban kesme, ~ mal: kurban edilecek hayvan, ~ bolmak: kurban olmak, saña ~ bolayım: sana kurban olayım, ~ kor bolmak: kendini feda etmek, herşeyini ortaya sermek, canını ortaya koymak. Soslan kelse ~ kor bolur edim: Soslan gelseydi herşeyimi ortaya sererdim.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kurman
gedeleç, yaylık, yay kabı· I, 444; III, 16