kıshaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıshaç

(kıçhaç) maşa, kıskaç. Ot ~: ateş maşası, temirçi ~: demirci maşası.

Son arananlar:

• əyyar,
• Kurç,
• for,
• kayra,
• savaş,
• bürhan,
• avaunt,
• piyadal,
• savacı,
• minez,
• piyalə,
• hit,
• traktör,
• balkıy,
• endure,
• cırtqoz,
• aldamqaldam,
• ötsemek,
• çocuğumsu,
• betege,
• süngü,
• kıshaç