dıbbız

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dıbbız

~ından olturmak: kıç üstü oturmak, şapa oturmak (mec.).

Son arananlar:

• tarantula,
• termek,
• uru,
• inducement,
• çeýnemek,
• köpeltme,
• tahayyül,
• mahnı,
• palto,
• open,
• paletot,
• İpek,
• alalda,
• CADI,
• yoyma,
• Mekanizma,
• metruk,
• quramaçı,
• şert,
• obramak,
• sudd,
• dıbbız