dıbbız

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dıbbız

~ından olturmak: kıç üstü oturmak, şapa oturmak (mec.).

Son arananlar:

• yakkayakka,
• beret,
• arkıra,
• ertak,
• çişetmek,
• müqayisə,
• çöven,
• chish,
• ŞU,
• tutumlu,
• dirim,
• gyzylala,
• tehrir,
• janda,
• altay,
• Kamdu,
• bayitin,
• sıylıktır,
• Sharmanda,
• battleship,
• kağıra,
• dıbbız