kırç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kırç

ι: kırça çap-: kesip almak, kapıp al- mak; tört kolumdu balta menen kırça çaap aldım: baltayla dört parmağımı kestim; kırça tişte-: şiddetle dişlemek – ısırmak; kırça bas-: amudî katetmek (dikey boyunca geçmek).

Son arananlar:

• məşşatə,
• esdalik,
• kakamak,
• himmet,
• turup,
• qaragayzor,
• darrov,
• savil,
• kolpan,
• Tembellik,
• dahsar,
• almaşma,
• çırpa,
• şatlanmak,
• kabır,
• tansa,
• Abrav,
• Kavum,
• zolakzolak,
• Ucalıq,
• rüblük,
• kırç