kolpan

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kolpan

sif. məh. Qollu-budaqlı, şaxəli, çoxlu xırda qol-budağı olan. Kolpan kol. // İs. mənasında. Divarlara o qədər gül-çiçək taxılıb ki, elə bil hər bir divarda kolpanlar bitib. Ə.Vəliyev.

Son arananlar:

• ögütüwalmaq,
• vahimə,
• parpılamak,
• pallet,
• palaz,
• ätiýaçlyk,
• göygöyərti,
• örteýiş,
• cerdik,
• qapma,
• ziyade,
• Evli,
• Çalışmak,
• Sömürmek,
• niqtalamoq,
• çeçin,
• intention,
• çırşı,
• arkaik,
• xama,
• çındık,
• kolpan