cerdik

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerdik

1. yabanî (ehlî olmayan); cerdik kuş: vahşî kuş; 2. kendi kabilesinden yahut avulundan uzaklara göçüp giden kimse; insanlardan uzakta yaşayan adam.

Son arananlar:

• şabat,
• süysünüv,
• sokuray,
• writing,
• etinasız,
• É™lan,
• zibilatan,
• edik,
• will,
• mübtela,
• loli,
• qındı,
• ötrüm,
• fırlatma,
• sümülmek,
• soramak,
• dynmak,
• gural,
• monarchy,
• Cuda,
• kalkulyasiya,
• cerdik