cerdik

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerdik

1. yabanî (ehlî olmayan); cerdik kuş: vahşî kuş; 2. kendi kabilesinden yahut avulundan uzaklara göçüp giden kimse; insanlardan uzakta yaşayan adam.

Son arananlar:

• torpil,
• gasht,
• sik,
• niş,
• Kucur,
• aňrujy,
• talzar,
• ziq,
• tedirgin,
• paza,
• bolus,
• ajdar,
• sığıntı,
• tasvirlamoq,
• alıv,
• süymek,
• karıt,
• olturmak,
• impure,
• dissatisfaction,
• Nefes,
• cerdik