alıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alıv

alma. Cazıb ~: yazıp alma, buyruk ~: emir alma.

Son arananlar:

• satgaşmak,
• pusht,
• goşulma,
• entangle,
• qayıtma,
• igelemek,
• çaçaron,
• örf,
• niggardly,
• pro,
• cyclotron,
• qurbon,
• tabii,
• regional,
• dardar,
• illo,
• küpik,
• baş,
• orgatmoq,
• sikdirmək,
• qanunauyğunluq,
• alıv