kılçık
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kılçık
и. кылчык
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kılçık
Türkiye Türkçesi: kılçık
Azerbaycan Türkçesi: gılçıg
Başkurt Türkçesi: kılsık
Kazak Türkçesi: kılşık
Kırgız Türkçesi: kılkan balıktın mayda söktōrü
Özbek Türkçesi: kıltık
Tatar Türkçesi: kılçık
Türkmen Türkçesi: gılçık
Uygur Türkçesi: kıltırık
Rusça: melkaya rıbya kost'
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kılçık
kılcağız.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kılçık
kılçık (balıklarda), bk. kılkı, bazı bitkilerde bulunan kıl gibi ince ve sert kısım. Çabaknı ~ı tamağıma cabışdı: balığın kılçığı damağıma yapıştı, buday ~: buğday kılçığı, kudoru ~: fasülye kılçığı.