elkin
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
elkin
I, tek; eşi olmayan; bakiye kalan; sen elkinsin (çocuk oyunları): sen ebesin, senin tekin yoktur; elkin tooğa men çıksam, el karaanı körün böyt folk.: tek başına duran dağa çıkarsam, -insan hayaleti bile görünmez.
II, kuşkurtulmuş; heyecana tutulmuş.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
elkin
hal. Obadan, öý-işikden üzňe, aýry. Bu derýanyň boýunda Hüňkaryň ýylkysy elkin ýatan (“Görogly”).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
elkin
yelici, koşan; konuk, misafir, yolcu, seyyah· I, 31, 44, 102; II, 242; III, 37, 85 bkz> yelkin, yélkin