kılkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kılkan

1. kılçık; başak kılçığı; kılkan çöp: yabanî arpa; 2. balığın ufak kemikleri, kılçıkları.

Son arananlar:

• whatsoever,
• panylyk,
• Bozulmak,
• Narın,
• kalıt,
• lohpay,
• Mezhep,
• qulpu,
• Sowgha,
• dayra,
• Tembr,
• birthmark,
• savda,
• keçkir,
• düşey,
• yşgalaň,
• inqiraz,
• Utanmaz,
• panar,
• priz,
• pərçim,
• kılkan