küýze

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

küýze

[küýzö], at. Toýun palçykdan ýasalyp bişirilýän, içi syrçaly ýa-da syrçasyz, gulply, bokurdakly gap.
 ‣Küýze ýykylan ýaly lykyr-lykyr edip, üznüksiz gülýän adam barada ulanylýan meňzetme. Bir gülüp başlasa, edil küýze ýykylan ýalydy. Suw küýzä ýel düşen ýaly başlan gürrüňini gutarar ýerde gutarmaýan adam hakynda ulanylýan meňzetme.

Son arananlar:

• yarbay,
• bişişmek,
• biri,
• sabyn,
• Nağıl,
• Yansılamak,
• hayronlik,
• hədələmə,
• Qalin,
• kenja,
• inventar,
• tavof,
• dismissal,
• kasga,
• yelp,
• Bereket,
• südur,
• entangle,
• ko'ruk,
• Öğle,
• oldi,
• küýze