bişişmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bişişmek

işl. 1. Bişip, ýetişip ugramak, bişip başlamak. Üzümler bişişipdir. 2. Sagdyn, çydamly, mert bolup ýetişmek, kämilleşmek, mäkämleşmek. Entek ol doly bişişmändi.

Son arananlar:

• yaylag,
• Ziyod,
• Kəbin,
• yunçırmak,
• şömine,
• V,,
• exact,
• eng,
• bögö,
• purlin,
• olapes,
• le,
• fazo,
• kökalma,
• şık,
• ölet,
• homicide,
• çim,
• kantata,
• mırıltı,
• talang,
• bişişmek