bişişmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bişişmek

işl. 1. Bişip, ýetişip ugramak, bişip başlamak. Üzümler bişişipdir. 2. Sagdyn, çydamly, mert bolup ýetişmek, kämilleşmek, mäkämleşmek. Entek ol doly bişişmändi.

Son arananlar:

• progressive,
• Kamil,
• çoy,
• spiny,
• wailing,
• situated,
• kacır,
• kaldruga,
• qüsur,
• suable,
• Öçmez,
• banger,
• üzgörənlik,
• salıq,
• çelek,
• seçmeli,
• ýygylmak,
• coterminous,
• safalı,
• altyazı,
• başcı,
• bişişmek