başcı

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

başcı

önder

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

başcı

önder, lider, yönetici, reis, başkan; özne (gr.). Asker ~: komutan, kıralnı ~sı: devlet reisi, col ~: önder, yol gösteren, ~ bolmak: önder olmak, işni ~sı kimdi: işin yöneticisi kim, elni ~sı: köyün idarecisi, muhtar.

Son arananlar:

• sılıv,
• yuka,
• qəmərsurət,
• qartlaşmış,
• nimçə,
• atayurt,
• mayna,
• gunda,
• alıkmak,
• talaf,
• qıvraqlaşma,
• ballıca,
• 00databaseinfo,
• tışkı,
• elkabı,
• avtonomiya,
• Va,
• mustebit,
• sancılmaq,
• ökde,
• balaban,
• başcı