başcı

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

başcı

önder

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

başcı

önder, lider, yönetici, reis, başkan; özne (gr.). Asker ~: komutan, kıralnı ~sı: devlet reisi, col ~: önder, yol gösteren, ~ bolmak: önder olmak, işni ~sı kimdi: işin yöneticisi kim, elni ~sı: köyün idarecisi, muhtar.

Son arananlar:

• Keser,
• ARC,
• devinmek,
• xiyanetchilik,
• fanilik,
• carrot,
• məlik,
• ucalma,
• taleh,
• kéchirmek,
• dual,
• sürçek,
• çoğu,
• virile,
• tecemek,
• quit,
• ceres,
• görenbilen,
• telefonavtomat,
• uquv,
• koñ,
• başcı