kümön

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kümön

f. 1. şüphe, güman, işkil; alarğa kümön keltir-: onlardan şüphelenmek; 2. mec cenin ( ana karnında); üç ay kümön boyunda folk.: karnında üç aylık cenin vardır, üç aylık gebedir; üç aylık kalğan kümönüm folk.: ( karımın karnında) üç aylık ceninim kaldı.

Son arananlar:

• qaloş,
• Rübab,
• munuku,
• yelmek,
• bozmaklyk,
• ohaktosh,
• le,
• provisions,
• Biclik,
• kireýçi,
• məğrur,
• contribute,
• qoca,
• Şehir,
• yeniyetme,
• Hərçənd,
• ıldıy,
• gulbadan,
• kamallı,
• Car,
• Şindi,
• kümön