munuku

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

munuku

bununki. ~ anıkından arivdu: bununki onunkinden güzeldir.

Son arananlar:

• Kerek,
• basmarlamak,
• pırs,
• sak,
• qəmiş,
• tuşman,
• savsak,
• Qizil,
• mobilya,
• kemter,
• Astagəl,
• tənasüb,
• haly,
• istismarçı,
• cadav,
• lizard,
• exploiter,
• məmur,
• hopbalama,
• axtalama,
• dördkünc,
• munuku