mekkar

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mekkar

a. Hilekâr, kurnaz.

Son arananlar:

• çoksamak,
• osug,
• katlanıv,
• duruxmaq,
• sayğıç,
• ko'rshapalak,
• komissar,
• damır,
• yalwamak,
• tinker,
• candar,
• istansa,
• tüküz,
• Üy,,
• jish,
• sebepli,
• Öğütmek,
• zep,
• Alımlı,
• tolganmak,
• köpçek,
• mekkar