közlük
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
közlük
Gözlü. Bir közlük – Bir gözlü. Közlük üzük – Kaslı yüzük.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
közlük
gözlük.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
közlük
at kuyruğundan yapılmış bir dokumadır, göz ağrıdığı veya kamaştığı zaman üzerine konur I, 478, 530 bkz> közüldürük