serivün

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

serivün

hafif, yavaş, mutedil, ılımlı, ölçülü. ~ otda bişgendi: hafif ateşte pişti, cel ~ boldu: rüzgâr hafifledi, iş ~ baradı: iş yavaş gidiyor, uruş ~legendi savaş yavaşlamış, ~ adam: ılımlı insan, ~ hava: mutedil hava.

Son arananlar:

• hidroliz,
• çıp,
• Egri,
• söyleşik,
• otaga,
• natinchliq,
• tersi,
• sized,
• portakal,
• diñke,
• Karakter,
• taniqli,
• biabırçı,
• hanuzgacha,
• arçan,
• Elm,
• hurduk,
• Hi,
• aşhın,
• şaşandık,
• dokunuş,
• serivün