serivün

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

serivün

hafif, yavaş, mutedil, ılımlı, ölçülü. ~ otda bişgendi: hafif ateşte pişti, cel ~ boldu: rüzgâr hafifledi, iş ~ baradı: iş yavaş gidiyor, uruş ~legendi savaş yavaşlamış, ~ adam: ılımlı insan, ~ hava: mutedil hava.

Son arananlar:

• chümüle,
• ötükçü,
• avara,
• nazirlik,
• çüjmek,
• Böke,
• kayf,
• işgüzar,
• Mürşük,
• kultivator,
• korkuş,
• moral,
• eynen,
• talpıv,
• effectiveness,
• mat,
• dago,
• magnificence,
• sezgen,
• ireltmek,
• mamaça,
• serivün