otaga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

otaga

[otoğo] , at. Şaýly tahýanyň gupbasyna oturdylýan, düýebaşlyklara dakylýan per, jyga. Başynda karkara, zerrin otaga, Şasenem sypatly gyzlary bardyr (Magrupy). Kümüş gupba güneş nury degende, Otagalar oýnar ýeller içinde (R. Seýidow).

Son arananlar:

• guzaba,
• gynanç,
• birləpəli,
• qıl,
• qadama,
• dümbe,
• kiçilmək,
• sesýetim,
• örselemek,
• sərimək,
• kuyov,
• səpmək,
• kirəkeşlik,
• Tun,
• karbon,
• revmatizm,
• süylöö,
• egir,
• vərdişli,
• axtarma,
• Keçi,
• otaga