arçan

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

arçan

sif. bot. Ardıc (ağac). Arçan ağacı daşa dönmüş, fəqət torpaq olmamışdır. S.Vurğun. Buxarıda alışır; Quru arçan odunu. R.Rza.

Son arananlar:

• üsüshmek,
• Okunaklı,
• Maýmyn,
• filiz,
• Uğurlamak,
• dissemination,
• axis,
• hacıleylək,
• nomur,
• bügüşmek,
• bang,
• çökəlmə,
• seghilish,
• gürsgürs,
• sendika,
• Mata,
• eskilik,
• ýalkamak,
• Çehre,
• Məzuniyyət,
• göteriliş,
• arçan