kötürgü

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kötürgü

götürge, kendisiyle bir şey taşınıp götürülen nesne· I, 490

Son arananlar:

• şıltaq,
• iñ,
• eclectic,
• Çorak,
• çitmek,
• yemsək,
• semitic,
• veznedar,
• anil,
• kaçkı,
• aşamlılık,
• ötübermek,
• isnad,
• göstərmək,
• celek,
• donmaq,
• Üstün,
• witness,
• Çünkü,
• GUGURUK,
• Tırtıl,
• kötürgü