fena
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
fena
[Köken: Arapça] Yaman
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
fena
I и. юк булу, югалу, җуелу
fenaII с. начар, әшәке, яман; хөрти
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
fena
Türkiye Türkçesi: fena
Azerbaycan Türkçesi: fänã pis
Başkurt Türkçesi: nasar ⱨört yaman
Kazak Türkçesi: jaman näşar
Kırgız Türkçesi: caman naçar
Özbek Türkçesi: yàmàn ⱨunük
Tatar Türkçesi: naçar koytı yaman
Türkmen Türkçesi: yaman erbet pis
Uygur Türkçesi: yaman äski osal
Rusça: ploⱨoy skvemıy