nücum
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
nücum
is. [ər. “nəcm” söz. cəmi]
1. Ulduzlar. Kövkəblər! Ey səmanı müzəyyən qılan nücum; Etmişmidir o yerlərə də seyli-qəm hücum? M.Hadi.
2. Ulduzlar və onların vəziyyətinə görə insan və onun taleyi haqqında hökm çıxarmağın mümkün olması haqqında orta əsr sxolastik elmi; elmi-nücum, astrologiya.