düdüt

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

düdüt

düdüt (çocuk dilinde otomobil). ~ keledi: düdüt geliyor.

Son arananlar:

• Kazanmak,
• coktuk,
• topan,
• stern,
• chir,
• buroo,
• savluksuz,
• sacrifice,
• kabina,
• OLMAZ,
• xarda,
• kerelenñen,
• Vıj,
• məlun,
• şır,
• atlıg,
• sonbeşik,
• karta,
• bulung,
• korday,
• front,
• düdüt