sonbeşik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
sonbeşik
is. Sonuncu, axırıncı uşaq, övlad. Ailənin sonbeşiyi. – Tükəzban ilk və sonbeşiyi olan Qüdrəti min əziyyətlə boya-başa çatdırdığından onun üstündə, öz təbirincə, nanə yarpağı kimi əsirdi. M.Hüseyn. Ulduz ailədə sonbeşik idi. Ə.Məmmədxanlı.
Son arananlar:
- tiziq,
- cama,
- Sivilizasiya,
- ahyret,
- contraposition,
- restricted,
- kerkinmek,
- elie,
- hmm,
- lever,
- conventional,
- zerenze,
- qocalaşmaq,
- altek,
- Evcimen,
- isinmek,
- ymykly,
- toksik,
- gıl,
- balkon,
- eleştirmek,
- sonbeşik