kösençli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kösençli

[kösönüşlü], syp. Kösenilip ýerine ýetirilýän, edilýän.

Son arananlar:

• cumur,
• blöf,
• perspektivli,
• Kalkan,
• Digar,
• keltek,
• küyünmek,
• janlandyrmak,
• Yirmi,
• kurañ,
• Emmek,
• astalaşma,
• instil,
• Sadak,
• haşarı,
• Sağın,
• ayıplı,
• barno,
• zeen,
• Zekat,
• kâpır,
• kösençli