kämil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kämil

[kä:mi:l], syp. Doly suratda kemala gelen, ýetişen, hemme tarapdan taplanan.

Son arananlar:

• egele,
• Koşuk,
• baldyz,
• külöögöç,
• artuk,
• hamasi,
• işenim,
• tıtış,
• gaize,
• kemsin,
• achievement,
• Sürtmek,
• Yalım,
• ürəyiaçıq,
• ufak,
• oyun,
• turbin,
• inatçı,
• şo&,
• adyal,
• büte,
• kämil