konakbay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

konakbay

evsahibi, konuksahibi, konuk ağırlayan kimse.

Son arananlar:

• yadım,
• doğurmak,
• jimir,
• şinelli,
• hairpin,
• dyrpytrak,
• affetmek,
• ıraakçıl,
• kerosin,
• yadlamaq,
• Heybe,
• kalaç,
• bütsemek,
• Kainat,
• vaterchi,
• Ufalanmak,
• Dondurma,
• oňlanmak,
• gerim,
• quvnoq,
• nutq,
• konakbay