konakbay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

konakbay

evsahibi, konuksahibi, konuk ağırlayan kimse.

Son arananlar:

• ýetirmek,
• Soygun,
• rail,
• uyumak,
• ertesi,
• erkindik,
• İşgal,
• ÇAMUR,
• embrace,
• etme,
• screwed,
• üşen,
• ık,
• küçlü,
• tımtırs,
• lisançı,
• angrov,
• karmoo,
• tüymek,
• garis,
• kankaymak,
• konakbay