kobuvul

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobuvul

kıpırdanma, ayaklanma, isyan.

Son arananlar:

• öñin,
• tüşrüm,
• selfconscious,
• bl,
• önsel,
• havings,
• düp,
• hücrə,
• patronizing,
• yorutmaq,
• sovurucu,
• hareketli,
• qaychi,
• narbiti,
• aylakerdüü,
• Dövmek,
• şakirt,
• avtodükan,
• bir-başa,
• mayka,
• baçak,
• kobuvul