üme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

üme

[ümö], at. Durmuşa çykjak gyzyň eşiklerini tikmek üçin gyz-gelinleriň ýowar şekilli ýygnanyşygy. Aý geçip, ýyl geçip, gyz dokuz-on ýaşyna bardy, bir gün goňşulary üme etdi (“Türkmen halk ertekileri”).

Son arananlar:

• birinc,
• le,
• téngiq,
• türe,
• boyluuu,
• önerti,
• inadcıl,
• adalat,
• məməş,
• çarşı,
• nachar,
• hymn,
• choglanma,
• ezil,
• Tapşırılmaq,
• ıskarça,
• fahm,
• övez,
• inconceivable,
• devrim,
• çinli,
• üme