üme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

üme

[ümö], at. Durmuşa çykjak gyzyň eşiklerini tikmek üçin gyz-gelinleriň ýowar şekilli ýygnanyşygy. Aý geçip, ýyl geçip, gyz dokuz-on ýaşyna bardy, bir gün goňşulary üme etdi (“Türkmen halk ertekileri”).

Son arananlar:

• superstitious,
• protection,
• kopal,
• lalettayin,
• kerik,
• pavyon,
• publicly,
• köşe,
• qizartmaq,
• jish,
• yoga,
• qınanmaq,
• nagahan,
• zuhre,
• idegli,
• siğil,
• enaýyja,
• Yolcu,
• yuwalmak,
• toqquşma,
• kasta,
• üme