mee

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mee

. beyin, dimağ; aş-eesi menen, baş-eesi menen ats.: ziyafet sahibiyle güzel olur, kelle ise-beyinle; eşektin meesin ceğen yahut meesi kögörgön: «eşeğin beynini yemiş, yahut beyni küflenmiş» (aptal, ahmak); meni kök meye kıldıñ: sen benim kafamı şişirdin!.

Son arananlar:

• yürekten,
• nakil,
• gakkıbaş,
• beyin,
• Konmak,
• litoqrafiya,
• token,
• aýuw,
• cılıtıvçu,
• natural,
• Deste,
• soil,
• imzasız,
• toxa,
• İkindi,
• uzatma,
• malakali,
• coherence,
• nadyl,
• tüblüg,
• Chala,
• mee