cılıtıvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cılıtıvçu

bk. cılıthıç.

Son arananlar:

• depict,
• dımak,
• landlocked,
• KILID,
• tınımsız,
• idiomatic,
• basmarlamaq,
• bükin,
• yopishmoq,
• yaltiraq,
• verme,
• lugworm,
• zeytun,
• Məktəb,
• xitoy,
• jacobin,
• Olar,
• maşuka,
• ajımçılık,
• tabış,
• ügü,
• cılıtıvçu