kobuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobuv

kalkma, dikilme, ayağa kalkma.

Son arananlar:

• işyeri,
• Varsıl,
• kant,
• Böke,
• tutukevi,
• penitence,
• dəyişdirmək,
• Katılmak,
• qarğış,
• qatlanma,
• Rüşvətxor,
• boyimoq,
• namvar,
• aluçın,
• istop,
• oorçuluk,
• Gözcü,
• semafor,
• bulamak,
• uyulmaq,
• şahadet,
• kobuv