Varsıl

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

varsıl

[Köken: Uydurukça] Bay, Varlı

Son arananlar:

• bır,
• unum,
• lazımlı,
• yençmek,
• belek,
• mike,
• paýapyl,
• Marjon,
• fabula,
• biy,
• setka,
• topby,
• karampil,
• Salomat,
• anlamsız,
• evdovşanı,
• ihin,
• qadr,
• fakır,
• erta,
• istiqbol,
• Varsıl