kirev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kirev

bk. kire 1. Eki canı kara tirev-Ortasında sarı kirev (bilm.): iki yanı kara direk-Ortasında sarı öbek (tava ile ekmek).

Son arananlar:

• accuracy,
• akılsız,
• boat,
• sha,
• superfluous,
• inayet,
• Plita,
• adaglama,
• tüstüləmək,
• burmak,
• chong,
• posse,
• Okuu,
• Ağabey,
• Kırat,
• kebin,
• Ortacha,
• inaral,
• uçut,
• aar,
• asy,
• kirev