kirev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kirev

bk. kire 1. Eki canı kara tirev-Ortasında sarı kirev (bilm.): iki yanı kara direk-Ortasında sarı öbek (tava ile ekmek).

Son arananlar:

• ultang,
• simya,
• tanıma,
• nüsxə,
• kırgaşmak,
• poydevor,
• obekt,
• nikah,
• nazı,
• kamvol,
• götürmək,
• dirilik,
• bilerik,
• başly,
• qolmoq,
• ww,
• bataňkyrlamak,
• çoko,
• öneri,
• sağış,
• xurt,
• kirev