akılsız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
akılsız
с. акылсыз
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
akılsız
akılsız, ahmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
akılsız
akılsız. Akıllıla har bir zatdan es tabar, ~ğa ikab azab ne hapar: akıllılar herbir şeyden akıl alır, akılsıza ikab, azab bir şey ifade etmez (M. Varaği’ den bir beyit), ~ akılı bıla mahtanır: akılsız akılı ile övünür (d).