keşpir

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keşpir

I, f. 1. hernevi ince pamuklu kumaşların adıdır (başma, keten bezi ve buna benzerler buna dahil değildirler); 2. kaşmir.


II, çehre, şekil, kılık; keşpiri (yahut kebete keşpiri) caman. Çirkin; suratsız.

Son arananlar:

• hərləmə,
• samandar,
• baldar,
• butnamak,
• xırdalanmaq,
• bayot,
• akbet,
• seçekli,
• tirraqilamoq,
• viper,
• yamlamak,
• ayaktopu,
• munça,
• esasen,
• rahm,
• sürkelemek,
• diakritik,
• bulung,
• tilekchi,
• taralmak,
• takip,
• keşpir