sürkelemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sürkelemek

sürüklemek, çekmek, sürükleyip götürmek. Anı sürkelep keltirdile: onu sürükleyip getirdiler, kesiñi sürkeletme: kendini sürükletme.

Son arananlar:

• ygtyýarly,
• conga,
• türdön,
• suorat,
• Yitik,
• sığır,
• buddhism,
• ərəsat,
• sanaç,
• dramatist,
• fitir,
• Başga,
• bagıtta,
• görsətmə,
• kalek,
• Yaşarmak,
• begun,
• Türdeş,
• kızuu,
• misqal,
• track,
• sürkelemek