begun
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
begun /bɪfˈɔːl/
1. (bak.) begin.
Son arananlar:
- fawn,
- ruhi,
- obstruction,
- Şəkilçi,
- kule,
- circle,
- zirzewer,
- tughma,
- olur,
- homo,
- küdegü,
- təkcə,
- Burgu,
- celdir,
- Disiplin,
- cücərdilmə,
- homicide,
- oqlov,
- shodi,
- terhis,
- saksafon,
- begun