begun

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

begun /bɪfˈɔːl/

1. (bak.) begin.

Son arananlar:

• söyleşik,
• bäbek,
• dastan,
• hilafet,
• ürküşmek,
• naqan,
• çuldura,
• Qongghuraq,
• çakçı,
• çevgen,
• xak,
• dözmez,
• tişört,
• ALPON-TALPON,
• saçaq,
• kerkaw,
• Nepes,
• zevklenmak,
• nadir,
• haykırmak,
• Rost,
• begun